Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

Τι διαφορά έχουν τα σπασμένα κεφάλια στην Ελλάδα και στην Τουρκία;

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη στάση των διεθνών και εγχώριων ΜΜΕ στο ζήτημα των διαδηλώσεων της Τουρκίας.
Οι εκεί εξεγερμένοι αντιμετωπίζονται μάλλον με συμπάθεια και εφράζεται με κάθε ευκαιρία ο αποτροπιασμός για την αστυνομική καταστολή που υπερέβη τα εσκαμμένα.



Τα εσκαμμένα; Ποια εσκαμμένα;
Αυτή η διεθνής κοινότητα δεν έχει δει ότι τα σκαρφαλώσαμε από καιρό τα εσκαμμένα;
Δεν είδαν την αστυνομική βαρβαρότητα στους δρόμους της Αθήνας επί ενάμιση περίπου χρόνο;
Δεν είδαν τους μπάτσους να επιτίθενται δολοφονικά σε ειρηνικούς διαδηλωτές, μόνο και μόνο επειδή τόλμησαν να βγουν στο δρόμο;

Τι διαφορά έχουν όσα βλέπουμε αυτές τις μέρες στην Τουρκία από αυτά εδώ;

Γιατί στην περίπτωση της Ελλάδας δεν προβλήθηκαν τόσα ενδιαφέροντα και αποκαλυπτικά βίντεο από τις βιαιοπραγίες εναντίον διαδηλωτών;
Γιατί μόνο στην Τουρκία προβάλλονται;
Γιατί στην Ελλάδα τα πλάνα εξαντλούνταν σε δέκα καμμένους που πέταγαν μολότωφ στους μπάτσους και δεν υπήρχαν αποκλειστικά βίντεο-ντοκουμέντο με ανελέητους ξυλοδαρμούς, αναίτιες συλλήψεις, διώξεις αντιφρονούντων και τραμπουκισμούς;
Γιατί;


Τι διαφορά εχουν η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία από την Τουρκία;
Γιατί αντιμετωπίζονται διαφορετικά οι εξεγερσιακές καταστάσεις των μεν και των δε;
Γιατί είναι λαϊκισμός να λες "χούντα" το σκυλολόι των εκλεγεμένων ελληνικών κυβερνήσεων, ενώ είναι αποδεκτή η αναφορά σε κεκαλυμμένη δικτατορία της επίσης εκλεγμένης τουρκικής κυβέρνησης;
Γιατί λοιδορούνται οι κινητοποιήσεις στον ευρωπαϊκό νότο, ενώ αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα η κινητοποίηση των Τούρκων;

Τι διαφορά έχουν τα σπασμένα κεφάλια των Ελλήνων, των Ισπανών και των Πορτογάλων από τα σπασμένα κεφάλια των Τούρκων;
Δεν είναι μεγάλη η απόσταση μεταξύ των κεφαλιών.
Μια Μέρκελ δρόμος είναι...


http://toixo-toixo.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου